آیا می توان لوله آب پی وی سی و لوله تخلیه را با هم مخلوط کرد ؟ تجزیه و تحلیل تفاوت مواد و عملکرد

در سایت دکوراسیون یا مهندسی ، مردم اغلب می پرسند: "لوله های آب پی وی سی و لوله های تخلیه شبیه به هم هستند ، آیا می توان آنها را مخلوط کرد ؟ از مشکل خرید جداگانه جلوگیری کنید". در واقع ، پاسخ بسیار واضح است - نه! تفاوت های اساسی بین این دو از فرمول مواد گرفته تا طراحی عملکرد وجود دارد و اختلاط ممکن است خطرات پنهان ایمنی یا ضایعات را مدفون کند. بیایید ابتدا در مورد تفاوت فرمول مواد صحبت کنیم. لوله های تامین آب پی وی سی "مدل های سفارشی بهداشتی" هستند: مواد اولیه رزین های پی وی سی هستند که استانداردهای آب آشامیدنی را برآورده می کنند و افزودنی ها (مانند تثبیت کننده ها و روان کننده ها) همگی درجه غذایی هستند تا اطمینان حاصل شود که تماس طولانی مدت با آب لوله کشی سرب ، کادمیوم و سایر مواد مضر را رسوب نمی دهد. و لوله های تخلیه PVC "فرمول درجه عملی" هستند: به منظور کاهش هزینه ها ، ممکن است پرکننده هایی مانند کربنات کلسیم اضافه شود و حتی از PVC تا حدی بازیافت شده استفاده شود. اکثر تثبیت کننده ها درجه صنعتی هستند (تا زمانی که نیازهای زهکشی برآورده شود). به عبارت ساده ، لوله آبرسانی "ماده ایمن است که می تواند با آب آشامیدنی تماس پیدا کند" و لوله تخلیه "ماده ای اقتصادی مناسب برای آب فاضلاب" است و جهت فرمول کاملاً متفاوت است. سپس به ویژگی طراحی عملکرد نگاه کنید. نیاز اصلی لوله آبرسانی "مقاومت در برابر فشار + بهداشت" است: آب لوله کشی تحت فشار است (به طور کلی 0.3-0 MPa در خانوارها ، و سطح بالایی ممکن است به 1.0 مگاپاسکال برسد ، بنابراین سطح فشار لوله تامین آب حداقل 1.0 مگاپاسکال یا بیشتر است ، و دیواره لوله ضخیم تر و یکنواخت تر است ، که می تواند فشار طولانی مدت را تحمل کند. در عین حال ، دیواره داخلی باید صاف باشد تا مقاومت جریان آب کاهش یابد و باید تست استاندارد بهداشت آب آشامیدنی GB / T 17219 را پشت سر بگذارد. نیاز اصلی لوله تخلیه "بدون مانع + مقاوم در برابر ضربه" است: تخلیه یک جریان گرانشی است (بدون فشار ، جریان به سمت پایین توسط گرانش) ، بنابراین سطح فشار فقط زیر 0.6 مگاپاسکال است و دیواره لوله نازک تر است. اما برای مقابله با تاثیر زباله در فاضلاب (مانند باقیمانده آب شستشوی سبزیجات ، آب شسته شده توسط توالت) ، بنابراین تاکید بیشتری بر مقاومت در برابر ضربه است تا فشار. مهمترین چیز شکاف در عملکرد بهداشتی است. لوله آبرسانی برای انتقال آب آشامیدنی استفاده می شود و باید "آسیب صفر" باشد - دیواره داخلی نمی تواند بوی عجیبی داشته باشد ، مواد افزودنی نمی توانند سمی باشند و حتی خیساندن طولانی مدت آب را آلوده نمی کند. لوله تخلیه این نیاز را ندارد: در معرض فاضلاب و فاضلاب است ، تا زمانی که می توان آن را تخلیه کرد ، در نظر نمی گیرد که آیا می توان آن را نوشید یا خیر. اگر از لوله تخلیه به عنوان لوله تامین آب استفاده شود ، افزودنی های درجه صنعتی در آب آشامیدنی ادغام می شوند. به عنوان مثال ، سرب بیش از حد ممکن است باعث مشکلات رشد فکری در کودکان و ناراحتی های گوارشی در بزرگسالان شود. از سوی دیگر ، زمانی که از لوله آبرسانی به عنوان لوله تخلیه استفاده می شود ، اگرچه هیچ مشکل بهداشتی وجود نخواهد داشت ، اما طراحی دیواره های ضخیم لوله و سطوح فشار بالا کاملاً "بیش از حد" است که هدر دادن هزینه است. همچنین خطرات پنهان ظرفیت تحمل فشار وجود دارد. به عنوان مثال ، اتصال لوله تخلیه به لوله آبرسانی: وقتی فشار آب لوله کشی می آید ، لوله تخلیه به هیچ وجه نمی تواند آن را تحمل کند - در ابتدا برای جریان گرانشی طراحی شده بود ، دیواره لوله نازک است ، سطح فشار پایین است و احتمال ترکیدن و نشت آن وجود دارد و خانه را خیس می کند. در حالی که لوله آبرسانی برای زهکشی استفاده می شود ، اگرچه نمی ترکد ، اما پول را خرج لوله آبرسانی می کنید ، اما در جاهایی استفاده می شود که نیازی به تحمل فشار ندارند که معادل "استفاده از BMW برای کشیدن کالا" است. و هدر دادن هزینه ها به طور خلاصه: لوله های آبرسانی پی وی سی و لوله های تخلیه شبیه به هم به نظر می رسند ، اما در واقع آنها دو نوع لوله هستند که "وظایف خود را انجام می دهند" - لوله آبرسانی وظیفه "تحویل ایمن آب به خانه" و لوله تخلیه را بر عهده دارد. مسئول "تخلیه روان فاضلاب" است. استفاده مختلط یا بهداشت و ایمنی را قربانی می کند (لوله تخلیه به عنوان آبرسانی استفاده می شود) یا باعث هدر رفتن پول می شود (لوله آبرسانی به عنوان زهکشی استفاده می شود) و حتی باعث بروز حوادثی مانند ترکیدن لوله و نشت آب می شود. پس چه تزیین و چه مهندسی ، باید لوله مناسب را با توجه به هدف انتخاب کنید و به دلیل "صرفه جویی در دردسر" خطرات پنهان را دفن نکنید.