لوله پلی اتیلن (مواد پلی اتیلن) و لوله PPR (مواد پلی پروپیلن کوپلیمر تصادفی) لوله های پلاستیکی هستند که در فرکانس های بالا در بهسازی و مهندسی خانه استفاده می شوند ، اما ساختار مولکولی این دو متفاوت است. اگر مستقیماً با ذوب داغ یا الکتروفیوژن به هم متصل شوند ، مشکلات همجوشی ضعیف و نشت آسان وجود خواهد داشت. برای دستیابی به یک اتصال قابل اعتماد ، کلید پل زدن این دو ماده از طریق یک "ابزار انتقال" است. در ادامه به شما معرفی مفصلی از 3 روش رایج و نقطه عملیاتی می دهد.
متداول ترین روش مورد استفاده ، روش اتصال آداپتور است که در دکوراسیون منزل نیز توصیه می شود. اتصال آداپتور یک "رابط دو طرفه" است که به طور ویژه برای لوله هایی با مواد مختلف طراحی شده است - یک سر آن مواد پلی اتیلن (مطابق با پارامترهای ذوب داغ لوله پلی اتیلن) و سر دیگر مواد PPR (مطابق با الزامات ذوب داغ PPR) است. لوله). مراحل عملیات بسیار ساده است: ابتدا مشخصات مربوط به آداپتور (مانند PE110 تا PPR110) را با توجه به قطر لوله پلی اتیلن و لوله PPR انتخاب کنید. سپس از دستگاه ذوب داغ پلی اتیلن برای گرم کردن انتهای لوله پلی اتیلن و انتهای پلی اتیلن آداپتور استفاده کنید (دما حدود 220 درجه سانتیگراد است). پس از ظاهر شدن یک لایه ذوب یکنواخت روی سطح لوله ، به سرعت آن را وصل کرده و به مدت 3-5 ثانیه ثابت نگه دارید. سپس از دستگاه ذوب داغ PPR برای گرم کردن انتهای لوله PPR و انتهای PPR آداپتور (دما حدود 260 درجه سانتیگراد) و همچنین اتصال و خنک کردن استفاده کنید. در نهایت بررسی کنید که آیا اتصال صاف است و لبه تاب ندارد. این روش دارای آستانه عملیاتی پایین و عملکرد آب بندی خوبی است که برای اکثر سناریوهای معمولی مناسب است.
اگر لوله ای با قطر بزرگ (بالای DN100) یا صحنه پرفشار (مانند لوله اصلی تامین آب) است ، توصیه می شود از روش اتصال فلنج استفاده کنید. ابتدا یک فلنج پلی اتیلن را روی لوله پلی اتیلن نصب کنید (در انتهای لوله با ذوب داغ یا الکتروفیوژن ثابت می شود) و یک فلنج PPR را روی لوله PPR نصب کنید (با جوشکاری با دستگاه ذوب داغ PPR ثابت می شود). سپس یک واشر آب بندی برای محیط مناسب بین دو فلنج قرار دهید (واشر لاستیکی درجه مواد غذایی برای آب آشامیدنی و واشر لاستیکی مقاوم در برابر روغن را برای مصارف صنعتی انتخاب کنید). در نهایت ، به طور یکنواخت در امتداد محیط فلنج با پیچ و مهره سفت کنید تا مطمئن شوید که واشر آب بندی فشرده شده و شکافی وجود ندارد. از مزایای اتصال فلنج می توان به جداسازی آسان و مقاومت در برابر فشار قوی اشاره کرد ، اما هزینه آن کمی بالاتر است که برای سناریوهای مهندسی که نیاز به تعمیر و نگهداری مکرر یا فشار بالا دارند مناسب است. 1172779844001 لوله با قطر کوچک (DN20-DN50) یا اتصال موقت ، می توانید روش اتصال رزوه را انتخاب کنید. ابتدا یک اتصال رزوه ای پلی اتیلن برای لوله پلی اتیلن نصب کنید (که توسط ذوب داغ ثابت می شود) و یک اتصال رزوه ای PPR برای لوله PPR نصب کنید (همچنین با ذوب داغ ثابت می شود). سپس 3-5 دور نوار مواد خام (یا نوار مواد خام مایع) را در جهت عقربه های ساعت روی اتصال رزوه ای بپیچید تا شکاف نخ پر شود. در نهایت دو اتصال رزوه ای را تراز کرده و در جهت عقربه های ساعت سفت کنید تا احساس مشکل کنند (مراقب باشید برای جلوگیری از ترک خوردن مفصل از نیروی زیادی استفاده نکنید). مزیت این روش این است که سریع کار می کند ، اما رزوه ها به دلیل پیری مستعد نشت آب هستند که برای استفاده طولانی مدت یا پرفشار مناسب نیست.
چندین ملاحظات کلیدی در فرآیند اتصال وجود دارد: اول ، مشخصات باید مطابقت داشته باشند و قطر لوله آداپتور ، فلنج یا اتصال رزوه ای باید دقیقاً مشابه لوله باشد. به عنوان مثال ، اگر لوله پلی اتیلن DN50 است ، اتصال DN50 را انتخاب کنید. دوم ، آن را تمیز نگه دارید و گرد و غبار و روغن انتهای لوله را قبل از جوشکاری یا اتصال پاک کنید تا ناخالصی ها بر استحکام اتصال تأثیر نگذارند. سوم ، دما را کنترل کنید. انتهای PE و انتهای PPR آداپتور ذوب داغ باید جداگانه تنظیم شوند. اگر دما خیلی بالا باشد باعث تغییر شکل لوله می شود. اگر خیلی کم باشد ، همجوشی قوی نخواهد بود. چهارم ، آب بندی را تست کنید. پس از اتمام اتصال ، باید تست فشار آب (با استفاده از 1.5 برابر تست تنش کاری به مدت 30 دقیقه) انجام شود تا اطمینان حاصل شود که نشتی یا نشتی آب وجود ندارد.
در واقع ، اتصال بین لوله پلی اتیلن و لوله PPR پیچیده نیست. تا زمانی که روش انتقال مناسب انتخاب شود و به جزئیات عملیات توجه شود ، مشکل اتصال لوله های مواد مختلف قابل حل است. چه تبدیل لوله آب در بهسازی خانه باشد و چه اتصال خط لوله در پروژه ، روش مناسب را می توان با توجه به صحنه برای دستیابی به یک اتصال ایمن و قابل اعتماد انتخاب کرد.